گیاه گوشتخوار چرخ چاه

گیاه چرخ چاه، Aldrovanda vesiculosa L. یک گیاه گوشتخوار آبی قابل توجه از خانواده

Droseraceae است،. این تنها گیاه گوشتخوار آبزی با جنبش دام قابل مشاهده است. اگر چه آن را از

 سراسر قلمرو گسترده ای در همه قاره ها از دنیای قدیم، روسیه از شمال به جنوب استرالیا توزیع

شده، در مناطق محدودی رشد می کند و به ندرت در بین گیاهان خودرو (وحشی) مشاهده

شده است با توجه به کیفیت محیط زیست. به همین دلیل، آن را به عنوان یک گونه به شدت در معرض

 خطر در نظر می گیرند. متاسفانه، در بسیاری از کشورهای دیگر گیاه چرخ چاه در حال حاضر منقرض

شده است.

گیاه چرخ چاه معمولا به عنوان گیاه دولاب شناخته می شود، تنها گونه موجود در گل بوته جنس

Aldrovanda از خانواده Droseraceae است. گیاه قطاری از بی مهرگان آبزی کوچک است. تله ها در

حلقه در اطراف ساقه اصلی، شناورند. این یکی از گونه های گیاهی است که قادر به حرکت سریع

است.

در سال 1990، یک بازسازی جهانی از علاقه به گیاه چرخ چاه و همچنین تولیدکنندگان از طرف

 دانشمندان صورت گرفت. کشت گیاهان در استرالیا به قرمز تبدیل شدند که این خود یک ضربه بزرگ

است. گیاه چرخ چاه معمولا برای فروش و تجارت در دسترس است. دانشمندان به فواید این گیاه در

دهه های اخیر پی بردند.

ریخت شناسی

یک گیاه بی ریشه آبزی است؛ نهال آن کوتاه است، به همین خاطر نمی تواند رشد وسیع داشته

 باشد. گیاه شامل ساقه شناور است که به طول 6-40 سانتی متر می رسد.  برگ تله 2-3 میلیمتر در

 حلقه 5-9  در امتداد ساقه مرکزی گیاه رشد می کنند. تله های واقعی توسط دمبرگ که کیسه هوا ی

 شناور دارند کمک می کند.یکی از انتهای ساقه به طور مداوم رشد می کند در حالی که انتهای دیگر

 می میرد. رشد نسبتا سریع است (4-9 میلی متر در روز.. به طوری که در شرایط مطلوب یک حلقه

جدید یک بار یا بیشتر در هر روز تولید شده است.

تله

تله های واقعی از دو لوب است که با هم برابرند برای تشکیل یک ضربه محکم و ناگهانی. تله ها شبیه

به تله ونوس مگسخوارند با این تفاوت که کوچک تر و در زیر آب رشد می کنند.  این تله، تابیده است به

 طوری که دهانه تله رو به بیرون است. در داخل پوششی از مو دارند. به محض برخورد با بی مهرگان

 آبزی طعمه را شکار می کند.

تولید مثل


گلهای سفید کوچک دارند . از سطح آب بالاتر هستند که از محورهای پیچشی به وجود می آیند. گلها

 تنها برای چند ساعت باز می شوند. دانه ها به زیر آب می ریزند و این برای به وجود آمدن گیاه تازه

 لازم است.

تکثیر و رشد

با شروع فصل زمستان تولید کم می شود و برگهای غیرگوشتخوار به شدت در ساقه کم می شود.

غنچه ها در پایین آب که گرمتر هستند بر روی گیاه مادر رشد می کنند.

پراکندگی

گیاه چرخ چاه گونه گیاه گوشتخوار است که به طور گسترده ای توزیع شده است، بومی اروپا، آسیا،

آفریقا و استرالیا است. 

محل سکونت

گیاه چرخ چاه ترجیح می دهد در آبهای کم عمق با آب گرم و نور زیاد رشد کند. pH کمی اسیدی حدود

۶ می تواند شناور باشد حتی در شالیزارها می تواند رشد کند.

تاریخ گیاه شناسی

نمونه گیاهان خشک گیاهدان در موزه ملی D'Histoire Naturelle در پاریس سپرده شده است. 

این گیاه  برای اولین بار در سال 1696 توسط لئونارد Plukenet، بر اساس مجموعه های ساخته شده

 در هند اشاره شده است. همچنین در سال 1747 در طبیعت ایتالیا یافت شده است.   کارل لینه

پلانتاروم گونه خود را در 1753 منتشر کرد.

 

گل ها و گیاهان شکارچی

گل دام (ونوس حشره خوار)

این گل حشرات با به دام انداختن حشرات از نها تغذیه می کند به همین دلیل به انها گل های

دام می گویند.

گل معطر به بوهای مرگبار

این گل ها که سرشار از مایع های خاصی است تا حد زیادی شبیه پارچ آب است به همین

دلیل به آن گل پارچی نیز می گویند.

این گل با استفاده از بوهای جذاب و خوش بوی خود حشرات را جذب می کند. همانطوری که

در تصاویر می بیند این گل حتی قادر است غیر از حشرات، موجودات دیگری چون موش را

شکار کند.

زنبق کبری

سر این گل شبیه مار کبری است به همین دلیل به آن گل گبری می گویند. این نوع گل ها در

مناطق کوهستانی سواحل غربی ایالت کالیفرنیا وجود دارد.

گل شبنم

این گل دارای ده ها شاخک های است که شبنم هایی آغشته به ماده چسبنده را روی خود

نگه می دارند و به هنگام نزدیک شدن شکار فورا آن را شکار می کنند بدین ترتیب که شاخک

های دیگر نیز نزدیک می شوند و به تدریج این حشرات را هضم می کنند.

گیاهان گوشتخوار پارچ

شکل گیاهان گوشتخوار پارچ

گیاهان پارچ  در مناطق boggy که بخاطر عادت گوشتخوار بودن خود کمک برای جبران مواد مغذی درخاک

 فقیر زندگی می کنند. آنها به نام گیاهان"کوزه" هستند‏،  زیرا آنها مانند پارچ بلند و باریک یا پایه گلدان

است که با آب باران مشخصی با آنزیم های گوارشی پر شده اند.

تحقیقات جنگل دانشگاه هاروارد برای روش شکار گیاهان پارچ

تحقیقات جدید از جنگل دانشگاه هاروارد نشان می دهد که گیاهان گوشتخوار پارچ با استفاده از شهد

شیرین مورچه ها و مگس ها را به خودجلب می‏کنند‏. تله از آب پر شده است ، رنگ نیست. 

  اولین بار به طور تجربی بررسی شهد در جذب گیاهان پارچ ، نه تنها در خدمت پیشبرد درک درستی از  

 گیاهان حشره‏خوارنداشتند‏، بلکه آن را به عنوان بخشی از برنامه های بنیاد

ملی علوم بودجه انجام شده است به غنی سازی آموزش علم schoolteachers محلی است.

پژوهش ، چهارشنبه (مه 6) در مجله زیست شناسی نامه منتشر شد ، توسط کاترین بنت ، معلم  

چهارم و پنجم ریاضی و معلم علوم در جونیور بریگز مدرسه ابتدایی در Ashburnham ، ماساچوست

،  تحت هدایت هارون الیسون انجام شد ، اکولوژیست ارشد و محقق ارشد در  جنگل دانشگاه هاروارد.

الیسون، که دربارۀ  گیاهان گوشت خوار برای بیش از یک دهه کار می کرد ، گفت : کار در بخش های

مورد علاقه بنت و در بخشی از مقاله از مجله الیسون به این نتیجه رسیدند که رنگ جلب طعمه اصلی در

 یک گروه از گیاهان پارچ  دیده بود  مورد مطالعه در یک گلخانه ای در آلمان است. این مطالعه ، که آیا

شهد شیرین در گیاهان را کنترل کند و  نشان داد که مگس شکار بزرگ بود،  مشاهدات انجام

شده الیسون در طول سال های تحصیل خود را در زمینه گیاهان قبول ندارند. طعمه اصلی گیاهان ،مورچه

 ها هستند ، نه مگس ها.  او گفت ،مورچه ها نمی توانند رنگ را ببیند . الیسون مجموعه خود را به کار

 مطالعه گیاه پارچ ‏،جذب طعمه قرار داد.  شهد شیرین در خارج پارچ  و بر روی لب گیاه، که در آن نه تنها

برای جذب حشرات تولید شده ، از آن

 نیز به عنوان روان کننده عمل استفاده می کند ، کمک به لغزش شکار در داخل گیاه . سطح داخل پارچ

نرم و صاف و مومی شکل است و پوشش داده شده با تار موهای کاشت شده رو به پایین .که طعمه را از

 فرار نگه می دارد. هنگامی که مورچه به دام می افتد، آن را drowns و با ساخت مواد مغذی که در

دسترس گیاه است‏‏، به پایین غرق می‏شود‏. بنت و الیسون برای پیدا کردن گل و گیاه ،  باایجاد مصنوعی

70 پارچ گیاهان  با استفاده از لوله های 50 میلی لیتراقدام کردند.  رنگ آنها قرمز و سبز ، که رنگ های

موجود در گیاهان طبیعی است ، اما رنگ امیزی از رنگ قرمز به سبز متنوع ، با نسبتهای مختلف انجام

 شد. آنها پر از تنگ مصنوعی با اتانول مایع به طور معمول در جذب حشرات استفاده می شود ، و شربت

ذرت شیرین در طرح ها در برخی از گیاهان پارچ ضخیم جعلی پخش شده است. سپس آنها گیاهان

مصنوعی را در نزدیکی گیاهان پارچ واقعی در تام آبی کاشته ،که نوعی  باتلاق است که بخشی از جنگل

 Petersham هاروارد در ماساچوست است.آنها در مقایسه با نتایج از تنگهای  مصنوعی که با 25 گیاه

طبیعی است که مایع خود را به حال suctioned خارج و جای آنها را آب مقطر می ریزند. برای این احتمال

که حشرات شکار شده توسط بوی فاسد  در داخل جذب شدند.

 گیاهان طبیعی پارچ 357 از حشرات را گرفتار کردند در حالی که گیاهان شبه تنگ با شربت شیرین ۳۴۴

حشره را گرفتار کردند. شبه تنگ بدون شیرین کننده ، تنها 62  حشره را گرفتار می‏کند. "نتایج نشان داد

که تنگ پلاستیکی را با شکر گرفتن همان مقدار از مورچه ها و مگس ها را گرفتار می‏کند که گیاهان پارچ

 طبیعی ، و اگر از قند دور شوند، چیزی شبیه اسیر شدن است ،"  الیسون گفت : furthers استدلال

است که ۱۰۰ سال بحث بر سر چگونگی جذب طعمه توسط گیاهان پارچ است.  

به این ترتیب ، الیسون و بنت درتابستان در محل دقیق از شهد در گیاهان تمرکز کردند تا ببینید که آیا

الگوی رگه های قرمز آنها را به هدف نهایی می‏رساند. 

۵مکانیسم تله‏گذاری

پنج مکانیسم تله گذاری اساسی در گیاهان گوشتخوار شناخته شده‌است:

۱.تله Pitfall (گیاهان پارچ) :

 در این تله شکار بوسیله برگ لوله شده که حاوی استخری از آنزیم‌های گوارشی یا باکتری است شکار

می‌شود.

۲.تله Flypaper استفاده از لعاب چسبنده.

۳.تله Snap استفاده از حرکات سریع برگ.

۴.Bladder این تله با مکش شکار با مثانه که باعث ایجاد خلاء درونی می‌شود شکار می‌کند.

۵. pot– Lobster نیروی تله باعث حرکت طعمه به سمت اندام گوارشی با موهای باطنی می‌گردد.

این تله‌ها بسته به اینکه آیا حرکت شکار به گرفتن شکار کمک می‌کند یا نه ممکن است فعال یا منفعل باشند.

مورچه ای در بوته پارچ باریک گرفتار هستند

به عنوان مثال ، Triphyophyllum دارای کاغذ سمی مگس کش غیر فعال است که ترشح اب لیز می‌کند، اما

برگهایش رشد نمی‌کنند و یا در پاسخ به جذب طعمه حرکت نمی‌کنند. در همین حال ، sundews دارای یک تله

کاغذ سمی مگس کش فعال هستند که برگ‌ها تحت تاثیر اسید سریع رشد می‌کنند که سلول‌ها بدون تقسیم

سلولی انفرادی گسترش می‌یابند. افزایش سریع اسید اجازه می‌دهد تا sundew tentacles خم شوند و به

حفظ و هضم طعمه کمک کنند.

گیاهان پارچ آمریکا

تله Pitfall تله Pitfall به طور مستقل در حداقل ۴ حالت دیده شده‌است. ساده‌ترین آنها احتمالا در جنس

Heliamphora وجود دارد. در این جنس، تله به وضوح، به طور تکامل همراه، از برگ ساده لوله شده که دارای

حاشیه مهر و موم شده‌است مشتق شده‌است. این گیاهان در مناطق پر از بارش باران در جنوب امریکا زندگی

می‌کنند مانند کوزهRoraima و به تبع آن دارای این مشکل هستند که از آب باران سرریز شوند. برای مقابله با این

مشکل، انتخاب طبیعی موجب شده‌است که یک شکاف کوچک در حاشیه به هم چسبیده برگ بوجود آمده که

اجازه می‌دهد تا آب اضافی را شبیه به آنچه در حمام اشباع رخ می‌دهد، از جریان آن خارج کند. Heliamphora یک

 عضو از خانواده Sarraceniaceae است، که یک خانواده جدید جهانی در راسته Ericales است. Heliamphora به

جنوب امریکا محدود است.

باریک پارچ گیاه (Nepenthes gracilis)

 اما این خانواده شامل ۲ جنس دیگر ، Sarracenia و Darlingtonia نیز می‌باشد که

بومی جنوب شرقی ایالات متحده آمریکا (به استثنای ۱ گونه) و کالیفرنیا می‌باشد. S. purpura sub sp.

purpura انتشار بیشتری، تا شمال کانادا، نیز دارد. معمولا با جنس Sarracenia بیشتر مواجه می‌شویم، زیرا

نسبتا بردبار و آسانتر رشد می‌کنند. در جنس Sarracenia، مشکل سر ریز پارچ توسط یک operculum حل

شده‌است، که قسمت دهانه باز برگ لوله شده را پوشش می‌دهد و از آن در برابر باران محافظت می‌کند.

احتمالا به خاطر این عایق ترشح آنزیم‌های پروتئاز و فسفاتازها در مایعات هاضمه در ته پارچ در گونه‌های

Sarracenia بهبود یافته است؛ Heliamphora تنها متکی به هضم باکتریایی می‌باشد. آنزیمهای هضم پروتئین‌ها

و اسیدهای نوکلئیک در شکار، اسیدهای آمینه و یون‌های فسفات را آزاد می‌کند که بوسیله گیاه جذب

می‌گردد. گونه Darlingtonia californica، گیاه مار کبری، دارای سازگاریی است که در گونه Psittacina

sarracenia نیز یافت شده و تا حد کمتری، در Sarrecenia minor، که در این گونه operculum بالون مانند است و

تقریباً دهانه آن لوله مانند است. این اتاق بالون مانند با areolae‌ها سوراخ سوراخ دیده می‌شوند، تکه‌های

کلروفیل بصورت آزاد وجود دارند که از طریق آن نور می‌تواند جزب شود. حشرات، بیشتر مورچه‌ها، از طریق در زیر

 بالون وارد اتاق بالون مانند می‌شوند. هنگامی که در داخل اتاق بالون مانند، آنها برای خروج از این اشتباه خود

تلاش برای فرار می‌کنند این امر باعث می‌شود که آنها در نهایت به داخل لوله سقوط کنند. دسترسی به طعمه

در تله های«دم ماهی» بیشتر است، زیرا خروج از operculum دراین گیاه مشکلتراست. برخی از گونه‌های جوان

Sarracenia دارای opercular‌های طویل و همچنین آویزان هستند؛ Darlingtonia ممکن است نشان دهنده

نمونه‌ای از neoteny باشد.

پارچ غول

 دومین گروه بزرگ از این گیاهان monkey cups(پارچ فنجان میمون یا پارچ گیاهان گرمسیری) از جنس

Nepenthes هستند. در بیشتر از۱۰۰ گونه از این جنس، در پایان یک پیچک پارچ قرار دارد و رشد می‌کند که تا رگ

میان برگ گسترش می‌یابد. اکثر گونه‌ها حشرات را می‌گیرند، اگر چه گونه‌های بزرگتر، به ویژه rajah. N،

همچنین گاهی پستانداران کوچک و خزندگان را نیز شکار می‌کنند. این پارچ منبع مناسب از مواد غذایی برای

گیاهان insectivores کوچک است. Bicalcarata. N دارای ۲ خار تیز است که از پایه operculum بیش از ورود به

پارچ بوحود می‌آید، که در برابر برخی از حملات توسط پستانداران محافظت می‌شود. تله Pitfall به طور مستقل

حداقل دو گروه دیگر را نیز شامل می‌شود. Albany pitcher بوته Cephalotus follicularis یک گیاه pitcher کوچک

از استرالیای غربی، با پارچ moccasin-like (مانند مار زهردار) است. لبه باز آن در پارچ (peristome) است که به

خصوص ترشحات (هر دو ترشح شهد) و جلوگیری از حشرات به دام افتاده از بالا رفتن با تهدید کردن از طریق خار

را فراهم می‌کند. پوشش اکثر گیاهان پارچ دارای پوشش گشاد از ورقه مومی شکل است که برای حشرات

لغزنده‌است و طعمه اغلب توسط شهد ترشح شده توسط peristome و الگوهای رنگی روشن آنتوسیانین که گل

 مانند هستند جذب می‌شوند. دست کم در یک گونه ، Sarracenia flava، شهد به همراه coniine، که

آلکالوئیدی سمی در شوکران است، نیز یافت شده که احتمالا باعث افزایش راندمان تله می‌گردد. آخرین

گوشتخوار با تله Pitfall مانند bromeliad ، Brocchinia reducta است. مانند اکثر خویشاوندان آناناس، بطور محکم

بسته بندی شده، و دارای پایگاه‌های مومی شکل برگ تسمه مانند این گونه شکل گلدان یا ظرف محتوی

خاکستر مرده دارد. در اغلب bromeliad‌ها، آب به آسانی در گلدان یا ظرف محتوی خاکستر مرده جمع آوری

می‌گردد و ممکن است یک زیستگاه مناسب برای قورباغه‌ها، حشرات را فراهم کندو مفید تر برای گیاهان،

 باکتری diazotrophic (تثبیت نیتروژن) است. در Brocchinia، گلدان یا ظرف محتوی خاکستر مرده تله حشرات

تخصصی، پوشش مومی شکل و جمعیت باکتری‌های دستگاه گوارش می‌باشد.

 

متن را خودم ترجمه کردم‏. اگر روان نبود به بزرگی خودتون ببخشید‏.

 

گیاه تیتان،گل قلب مریم یا گل مردگان

 

               

گیاه تیتان(Amorphophallus titanum) ، یا گل قلب مریم یا گل مردگان،با اینکه بزرگترین گل دنیا را ندارد ؛ اما بزرگترین گل آذین نامحدود در قلمرو گیاهی را دارد .   در ظاهر، گل آذین گیاه طرحی از یک گل بزرگ را در ذهن تداعی میکند اما در واقع این به ظاهر گل , نوعی گل آذین سنبله به نام اسپادیکس (spadix) است.

در گل آذین اسپادیکس ، تعداد زیادی گل نر و ماده بروی محوری گوشتی و ضخیم مجتمع شده اند و تمام این محور گوشتی را برگکی رنگین که با آن اسپات (Spathe) می گویند احاطه می کند . اصولا تمام گونه های خانواده شیپوری (Araceae) دارای این نوع گل آذین هستند . تیتان, با اینکه بزرگترین گل آذین نامحدود از نوع اسپادیکس را دارد اما بزرگترین گل دنیا را ندارد ! .

                          

در گیاه تیتان ، اسپادیکس حدود 3 متر رشد می کند و بروی این گل آذین 3  متری هزاران گل قرار می گیرند . معمولاً 3 تا 4 هفته پس از رویش جوانه ، اسپات باز می شود ، اسپات تیتان در خارج سبز رنگ است ولی در قسمت داخلی قرمز تا بنفش تیره است . اسپات چند روز بیشتر باز نمی ماند وپس از آن محور اسپادیکس در مدت 3 تا 5 روز تخریب می گردد .

گرده افشانی این گیاه نیز در نوع خود بی نظیر است . گیاه بویی مشمئز کننده مانند لاشه پوسیده حیوانات تولید می کند که باعث جلب حشرات بویژه مگسها می شود . به علت همین بو است که گیاه تیتان را گل مردگان نیز می نامند . در واقع علت ایجاد این بو ، سنتز ترکیبات گوگرد دار در محور گل اذین است . نکته مهم اینجاست که ترکیبات گوگردی به راحتی در فضا پخش نمی شوند به همین جهت گیاه تیتان حجم زیادی از کربوهیدراتها ذخیره ای خود را می سوزاند و گرما تولید می کند ؛ بر اثر این گرما که در بخشهای راسی محور به 36 تا 38 درجه نیز می رسد ترکیبات گوگرد دار تبخیر شده و در هوا پخش می شوند و می توانند تا فواصل دورتری منتقل شده و حشرات بشتری را جلب کند ، این عمل میزان گرده افشانی موفقیت آمیز را افزایش می دهد .

گلهای ماده در گیاه تیتان ابتدا باز می شوند و یک تا دو روز پس از آن گلهای نر باز می شوند ؛ این عمل باعث می شود خود لقاحی در گیاه به حداقل ممکن برسد وخزانه ژنتیکی گیاه غنی تر گردد .

اگر گرده افشانی با موفقیت صورت گیرد بروی محور , میوه ها ایجاد می گردند که با افتادن اسپات نمایان می شوند . میوه های رسیده ، قرمز ، نارنجی تا زرد هستند . رنگ میوه ها باعث جذب پرندگان می شود . پس از اینکه پرندگان میوه های تیتان را به مصرف رساندن ، بذر گیاه از طریق فضله پرنده دفع شده و به این ترتیب در محیط پراکنده می گردند .

غده زیر زمینی گیاه که گل آذین را ایجاد کرده بود ، پس از تولید بذر حجم زیادی از ذخیره غذایی و انرژی خود را از دست داده است و برای بازیافتن مجدد انرژی خود لازم است مجددا ترکیبات پر انرژی سنتز کند . اما در گیاهان که انرژی خود را از طریق خورشید و به واسطه فتوسنتز توسط برگها بدست می اورند لازم است پس از گلدهی , برگ ایجاد گردد . گیاه تیتان تنها یک برگ غول پیکر با طول حدود 6 متر ایجاد می کند که بی شباهت به یک درختچه نیست ! . برگ از غده زیر زمینی ایجاد می گردد و واجد دمبرگی قطور است , برگ به صورت منشعب با برگچه های سه قسمتی در انتهای دمبرگ تشکیل می گردند . پس از تشکیل برگ فتوسنتز اغاز شده و مواد پرانرژی سنتز شده به غده زیر زمینی رفته و در آنجا ذخیره می گردند پس از اینکه مواد به حد کافی در غده ذخیره شدند ؛ غده به مدت چهار ماه به حالت خفته درامده و پس از آن چرخه جدیدی آغاز شده و اسپادیکس جدیدی شکل می گیرد . توجه داشته باشید که ذخیره سازی مواد در غده زیرزمینی چندین سال به طول می انجامد , به همین جهت است که گل آذین گیاه را نمی توان همیشه در طبیعت مشاهده کرد ( به عقیده برخی گیاهشناسان تیتان هر 30 سال یکبار گل می دهد ! ) .

دمبرگ سبز رنگ برای جلوگیری از آسیب دیده گی خود شیوه ی جالبی را برگزیده است . گونه ای گلسنگ قهوه ای رنگ بروی دمبرگ این گیاه رشد کرده و باعث می شود رنگ سبز دمبرگ به قهوه ای تغییر یابد و دمبرگ به صورت تنه قطور درختی درآید که این باعث می شود تا حد زیادی از آسیب جانوران و تصادم آنها با دمبرگ گیاه جلوگیری کند .

تیتان بومی جنگلهای بارانی سوماترای اندونزی است و تکثیر آن در خارج از این منطقه بسیار مشکل و اکثرا ناموفق است .

زبان شیطان یا ملکه آندس

 

            

 Queen of the Andes یا “ملکه آندس” گیاهی نایاب است که در طول زندگی خود هر 80 تا 100 سال یکبار گل می دهد.

زبان شیطان، ‌ملکه آندس و یا گل لاشه، نام گیاهی غول‌پیکر در ارتفاعات پرو و بولیوی است که بسیار به ندرت غرق در شکوفه می‌شود، گاهی در هر 100 سال فقط یک‌بار! گل‌های زیبای آن هم بدبوترین گل‌های جهان است.

این روزها ملکه آندس غرق در گل شده و همین موضوع،‌ این گیاه را به ستاره‌ای برای عکاسی نبدیل کرده است. گل‌های آن هم در بهترین حالت تنها دو روز و نیم دوام می‌آورند. بسیاری در توصیف بوی شکوفه‌های ملکه آندس از عباراتی مانند تخم‌مرغ گندیده و فیل مرده و حتی بدتر استفاده کرده‌اند. اما همین بوی وحشتناک‏، 

 به تکثیر این گیاه کمک می‌کند. در واقع ملکه آند س در شرایط خشک و بسیار سخت در ارتفاعات 3000 تا

4800 متری می‌روید. بویی که برای ما انسان‌ها بسیار وحشتناک است، سوسک‌های لاشخور را از

فاصله‌های بسیار دور جذب می‌کند و همین سوسک‌ها باعث پراکنده شدن گرده‌های گیاه و در نتیجه

تکثیر آن می‌شوند.

 

                

این گیاه عجیب تنها چند هفته قبل از مرگش گلدهی را آغاز می کند، اما تا قبل از گل دادن نیز حضوری با

 ابهت در میان طبیعت دارد زیرا این گیاه در زیستگاهی خشن و کوهستانی در پرو و بولیوی رشد کرده و

 گاه ارتفاع آن به ۱۲ متر نیز می رسد.

 

                                      

این گیاه مواد غذایی مورد نیاز خود را از فضولات پرنده هایی تامین می کنند که برای تغذیه از گلها به آن

نزدیک می شوند.  پرنده‌های گرسنه وقتی به این گیاه می‌رسند، جذب گل‌ها می‌شوند، اما برگ‌ها و

تیغ‌های بسیار تیز آن‌ها را به دام می‌اندازد و اجساد آن‌ها در پای گیاه می‌افتد. خارهایی که بیشتر به

مجموعه ای از چنگالهای رو به جلو شباهت دارند تا خارهای معمولی یک گیاه.بسیاری از محلی‌ها از این

گل بیزارند چون شنیده‌اند که دام‌ها و سایر موجودات چه‌طور با این تیغ‌ها شکار شده و از پا در آمده‌اند.

در صورتی که دست فردی به خارهای این گیاه گیر کند، اگر با احتیاط دست خود را جدا نکند خارها به راحتی دست او را از هم دریده و جراحت عمیقی به وجود خواهند آورد. با این حال، برج گل‌های ملکه آندس که گاه تا 12 متر ارتفاع دارد، منظره‌ای جذاب دارد که بسیاری از توریست‌ها و عکاس‌ها را به منطقه می‌کشاند. به گفته محققین، شرایط بسیار سخت محیطی باعث می‌شود که گیاه برای ذخیره منابع کافی برای گل دادن و تولید مثل نیاز به زمانی طولانی داشته باشد،‌50 سال و گاهی حتی تا 100 سال! در عوض در هر بار گل‌دهی، در حدود ده میلیون دانه تولید می کند.

                    

ملکه آندس معمولا در گروه‌های چندصدتایی در مناطقی محدود می‌روید و همین امر، باعث می‌شود که ترکیب ژنتیکی و در نتیجه تنوع ژنتیکی در کار نباشد. در نتیجه این گیاه در مقابل بیماری‌های احتمالی،‌ تغییرات آب و هوایی و مانند آن بسیار آسیب‌پذیر است. در واقع این گیاه در طبقه در معرض خطر جای می‌گیرد.  در حال حاضر 800هزار گیاه در پرو و 3500 گیاه در بولیوی وجود دارد. اما این ارقام در حال کاهش هستند.  این گیاه با نام‌های دیگری مانند زبان شیطان و نخل مار هم شناخته می‌شود.

 گیاه برای رشد و نمو نیازمند زمانی است که بتواند در چنین زیستگاه خشنی به جمع آوری و ایجاد منابع غذایی بپردازد تا بتواند در نهایت تولید مثل کرده و گل بدهد از این رو روند گل دادن این گیاه بسیار کند بوده و می تواند ۵۰ تا ۱۰۰ سال به طول بیانجامد.

اما یکبار گل دادن این گیاه بسیار پرحاصل خواهد بود زیرا در همان یک بار بیش از ده میلیون دانه تولید خواهد شد در حال حاضر در حدود ۸۰۰ هزار نمونه از این گیاه در پرو و ۳۵ هزار نمونه از آن در بولیوی وجود دارند اما این تعداد با سرعتی نگران کننده در حال کاهش است.

 

بزرگترین گل دنیا«آمورفوفالوس تیتانیوم»

این گل در مکزیک می روید.۲ متر ارتفاع و ۴۰ کیلوگرم وزن دارد.

بسیاری از کارشناسان معتقدند باید این گل را هشتمین عجایب دنیا نامید.

 

 بزرگ‌ترین گل جهان، گیاهی غول‌پیکر است که ارتفاعش تا سه متر هم می‌رسد. بیشتر گل‌ها و گیاهان

 

 به بو و رایحه خوشی که دارند معروفند اما این گیاه غول‌پیکر بوی بسیار بدی دارد. بویی شبیه بوی

 

گوشت گندیده!…

 

علت این بوی بد چیست؟

گیاه‌شناسان می‌گویند بوی بسیار بد این گیاه نقش مهمی ‌در زندگی و حیاتش دارد. نام علمی‌این گیاه

 

که به دلیل بوی بدی که دارد به گیاه لاشه یا جسد معروف است، «آمورفوفالوس تیتانیوم» است.

گیاه آمورفوفالوس تیتانیوم، این بو را برای تولید مثل و انجام عملیات گرده افشانی از خودش متصاعد

 

می‌کند. این گیاه بدبو و غول‌پیکر هم مانند صدها گونه گیاهی دیگر با تولید بو، حشرات را به سمت

 

خودش جذب می‌کند. این گیاه هر دو سال یک‌بار شکوفه می‌دهد و در همین زمان برای جذب حشرات

 

بوی بدی تولید می‌کند و گرده‌ها از طریق حشرات به گیاه بد بوی دیگری در همان منطقه منتقل می‌شود.

 

گیاه برای اطمینان از اینکه بو به اطراف پخش می‌شود از گرما و حرارت هم استفاده می‌کند و انرژی تولید

 

 شده در فرآیند فتوسنتز را به جای اینکه صرف تولید غذا کند، به صورت گرما آزاد می‌کند. این گرمای اضافه

 

 که به ۳۷ درجه سانتی‌گراد می‌رسد سبب می‌شود که ترکیبات بودار تا فاصله بیشتری در فضای اطراف

 

 پراکنده شوند. طوری که بو از فاصله یک و نیم کیلومتری هم قابل تشخیص است.

 

هیچ‌کس هنوز نمی‌داند دقیقا چه ماده و ترکیب شمیایی سبب ایجاد این بوی بسیار بد می‌شود اما

 

عامل اصلی بوهای بد در گیاهان مولکول‌های حاوی سولفور از جمله ترکیباتی شمیایی به نام

 

«پوترسین» و «کاداورین» است. ترکیب این مواد با غلظت‌های خاص بوهای متفاوتی ایجاد می‌کند که

 

 در فرآیند و چرخه گل دادن گیاهان سبب جذب حشرات می‌شود. غلظت این ترکیبات در مورد گیاه

 

غول‌پیکر به گونه‌ای است که بوی تعفن و بوی گوشت گندیده می‌دهد.

 

         

 

 

          

 

شبنم خورشید

                     

  شبنم خورشید Drosera spatulata

موطن اصلی شبنم خورشید شرق آمریکا است اما در همه‌جای دنیا یافت می‌شود. شبنم خورشید گیاهی گوشتخوار است. به‌طور کلی گیاهان اسید آمینه‌ها را از طریق خاک جذب و تبدیل به پروتئین می‌کنند اما گیاهان گوشتخوار مستقیماً پروتئین مصرف می‌نمایند. آن‌چه در شبنم خورشید جالب است اینست که این گیاه با حشره سوپ تهیه کرده سپس آن را میل می‌کند! شبنم خورشید ابتدا آنزیم چسبناکی ترشح نموده که باعث می‌شود پای حشره روی برگ گیاه بچسبد سپس گیاه آرام آرام شروع به هضم حشره همراه با برگ می‌نماید.
در واقع برگ به سمت بالا لوله شده و ذرّه ذرّه آب می‌شود و سپس همراه حشره مانند یک سوپ سبزیجات توسط گیاه خورده می‌شود. پس از میل کردن سوپ، گیاه مجدداً برگ تازه‌ای به وجود می‌آورد. شبنم خورشید ازت مورد نیاز خود را از مگس و پشه دریافت می‌کند. یک پشه یا مورچهٔ کوچولو به‌عنوان غذا برای گیاه کافیست!

این گیاه برای قرار دادن پشت پنجره‌های شمالی و جنوبی مناسب است. مکان نگهداری نباید کم‌نور باشد. آبیاری در گلدانی که زهکشی دارد هفته‌ای دو الی سه مرتبه مناسب است. در صورتی‌که در ظرفی بدون زهکشی آن را بکاریم هر ۶ ماه یک‌بار آبیاری کافیست و کشت بافت امکان‌پذیر است .

ونوس حشره خوار

         

    درباره گياهان گوشتخوار نقل قول ها ، افسانه ها و شايعات بسياري وجود دارد كه در آن از گل مرگ ( كه قادر به گرفتن يك مرد و فشردن آن در داخل گلبرگ هايش مي باشد ) ، از درخت انگور گوشتخوار ، از درخت افعي و از درخت ميمون گير ( كه برگهاي آن بعد از شكار ميمون باز شده و استخوانهاي عاري از گوشت شكار را به خارج مي ريزد ) نام برده شده است .

عليرغم اين نوشته هاي نا معقول و مسخره كه در اصل داراي حقيقتي هستند درباره اين گياهان بسيار گزافه گوئي شده و آنها را به طريق ناهنجاري بزرگ كرده اند .

شكار گياهان گوشتخوار در حقيقت حيوانات بسيار كوچك و اغلب اوقات حشرات هستند .

حتي براي اين گياهان نام گياهان حشره خوار به جاي گياهان گوشتخوار پيشنهاد شده است ولي هنوز استعمال گياهان گوشتخوار عموميت بيشتري دارد .

در دنيا 450 گونه گياه گوشتخوار متعلق به 15 جنس و شش خانواده نهان دانگان دولپه اي وجود دارد كه در اينجا ذكر يكي از آنها متعلق به خانواده Draseraceae مي باشد .

گياهDianea muscipula كه به نام ونوس حشره خوار ناميده ميشود ، گياه كوچكي است كه اندازه آن از 15 سانتيمتر تجاوز نمي كند و مناطق انتشار آن محدود به بركه هاي تورب دار كارولينا در خاور آمريكا ميباشد .

اين گياه اولين بار توسط A . Dalilis فرماندار كاروليناي شمالي كشف شد و در نامه اي كه در 24 ژانويه 1760 به P . Gallnsan نوشته نام Flytrapsensitive به آن داده است . متاسفانه اين نام تا سال 1843 منتشر نشد . مقداري از اين گياه به انگلستان فرستاده شد و به باغ Vew منتقل گرديد .

Jahn Ellis تاجري كه به گياه شناسي علاقه داشت مشخصات آن را در 1770 براي Linnee ارسال داشت .

با وجود اين Linnee گوشتخواري اين گياه را باور نداشته و اين گياه جالب و زيبا و عجيب را Miraculum imaturae يا معجزه طبيعت نام نهاده است .


برگهاي اين گياه بدون ساقه بوده و مستقيمأ از روي زمين خارج ميشود و شامل يك پهنك كشيده باله دار كه در انتها پهن شده و تشكيل دو پهنك جداگانه به طول در حدود 2 سانتيمتر مي دهد .


اين پهنك هاي كوچك مي توانند در طول رگبرگ اصلي تا شود .


سطح فوقاني آنها داراي غده هاي كوچك قرمز رنگي مي باشد كه باعث هضم حشرات مي شود .


مابين غده هاي قرمز و كناره هاي برگ قسمت كوچكي وجود دارد كه محل نكتار ( شيره ـ نوش )گل مي باشد . پيرامون هريك از اين پهنك ها پُرزهاي( خارهاي نازك و ظريف ) سختي وجود دارد و در قسمت مركزي داراي سه عدد و گاهي چهار عدد پُرزهاي حسي برآمده ميباشد .


زماني كه حشره باين موهاي حساس برخورد كند پهنك ها مانند اوراق يك كتاب روي هم تا شده و حشره در آن زنداني مي گردد و غده ها مايعي اسيدي ترشح مي كنند كه احتمالا همراه با عمل باكتريها باعث هضم حشره ميشوند .


پس از 5 تا 15 روز گاهي 30 روز درهاي زندان به آهستگي باز ميشود ، درحالي كه فقط بقاياي جسد زنداني ديده مي شود .


پس از هر شكار برگها شكل اوليه خود را بدست مي آورند و بعد از 2 تا 3 بار استفاده قهوه اي رنگ و پژمرده شده و بايد چيده شوند و به جاي آنها برگهاي جديدي مي رويد .


حشرات بخاطر بو و رنگ گياهان گوشتخوار به سوي آنها جلب شده و شكار مي گردند .

گياهان گوشتخوار معمولا در تورب زارهائي ميرويند كه از نظر ازت بسيار فقير مي باشند و اين گوشتخواري كمبود ازت مورد نياز آنها را جبران مي كند و بايد در گوشتخواري اين گياهان وسيله بقاي آنها را در زمين هاي فقير جستجو نمود .

بعضي ازخصوصيات اين گياهان بسيار شگفت انگيز است .

به عنوان مثال در حالي كه تماس قسمتي از يك موي سر كه فقط چند هزارم ميلي گرم وزن دارد ، برگها را به حركت مي آورد و ريزش قطرات درشت باران بر روي آنها بي اثر است .

ونوس حشره خوار Dianea muscipula احتياج به هواي گرم و مرطوب و آفتابي دارد و برگهاي قهوه اي رنگي كه اعمال حياتي خود را انجام داده اند بايد چيده شوند .


رنگ قرمز داخل برگها با نشو و نماي گياه آشكار مي شود .

هرگاه گياه در سايه نگاهداري شود رنگ مزبور سبز باقي خواهد ماند.

گلهاي كوچكي كه در ماه خرداد در روي ساقه هاي طويلي آشكار ميشوند بايد چيده شوند تا باعث ضعف گياه نگردند .

در صورتي كه گياه در محيطي دور از حشرات نگاهداري مي شود بايد هر دو هفته يك بار به آن يك تكه بسيار كوچك و نازك گوشت خام چرخ شده يا كوبيده بدهند .

تغذيه بيش از حد و يا دست زدن به پُرزهاي حساس باعث از بين رفتن و مرگ گياه مي شود و بايد در مقابل اين وسوسه مقاومت كرد .


گياه فوق يكي ازگياهان مناسب پرورش در تراريوم Terrarium ميباشد .

اين گياه احتياج به رطوبت زياد دارد و بايد آن را در محل آفتابي و يا كمي سايه دار نگاهداري كنيم .

خاك مناسب اين گياه تورب و كمي ماسه مي باشد در زمستان به حد اقل ده درجه حرارت نياز دارد .